| ............................................................................................................................................................................................ |
| XXXI Międzynarodowy Festiwal CHOPIN W BARWACH JESIENI Antonin 2012 |
|||
|
 |
| Stowarzyszenie "Wielkopolskie Centrum Chopinowskie - Antonin" w Ostrowie Wielkopolskim |
|
| ..............................XXXI MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL "CHOPIN W BARWACH JESIENI"........................................ |
Powrót do programu ramowego
CHRISTOPHE ALVAREZ Urodził się we Francji w 1987 roku. Studia gry na fortepianie ukończył z wyróżnieniem w Conservatoire de Nice w Nicei. Następnie kontynuował naukę w dziedzinie teorii, kompozycji i muzyki kameralnej. Dyplom ukończenia studiów w klasie fortepianu otrzymał również w Ecole Normale de Musque Alfred Cartod oraz dyplom wydziału muzykologii la Sorbonie w Paryżu. Brał udział w festiwalach Carre D' AS w Kersaint Landuvez, Chopin 1810 - 2010 w Lesznie i Musiques Au Monastere. Jego ostatnie występy na festiwalach Noce Suquet i Menton odniosły duże sukcesy i spotkały się z uznaniem krytyki. Pisano o nim: "Objawienie Festiwalu" (Aurore Busser), "wielka subtelność i lekkość" (Magazyn Scene), "Płynność, elegancja i poetycka wirtuozeria" (Nice Matin).Występował jako solista między innymi w takich salach koncertowych jak: Grimaldi Forum w Monako, Filharmonia w Warszawie, Tivoli Concert Hall w Kopenhadze, Teatro Civico z Vercelli, czy Salle Cortot w Paryżu. Koncertował z Poznańską Orkiestrą Kameralną, Orkiestra Nova, Orkiestrą Symfoniczną Cannes PACA i CRR Nice Symphony Orchestra. Współpracował z takimi dyrygentami jak Philippe Bender, Marcin Sompolinski, Marius Derewecki i Philippe Dulat. W październiku 2010 roku podczas koncertu na Zamku w Rydzynie artysta nagrał płytę z koncertami fortepianowymi Fryderyka Chopina z towarzyszeniem Poznańskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Marcina Sompolińskiego. Pianista na zaproszenie Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Świętogórskiej im. Józefa Zeidlera jako pierwszy zarejestrował wszystkie utwory fortepianowe Alfonsa Szczerbińskiego (1858-1895), gostyńskiego pianisty i kompozytora. Sesja nagraniowa miała miejsce w styczniu 2012 roku w Pałacu Myśliwskim Księcia Antoniego Radziwiłła w Antoninie. Christopher Alvarez jest również twórcą muzyki do kilku pełnometrażowych francuskich filmów, m. in. Dark Soul, Code of Honor i Irina. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
MILENA JULIA ANTONIEWICZ Jest pianistką-kameralistką, współpracuje ze śpiewakami, instrumentalistami oraz aktorami; koncertując w wielu krajach Europy. Pracuje w Akademii Muzycznej im. Paderewskiego w Poznaniu i w Państwowej Szkole Muzycznej im. Melcera w Kaliszu. Jest prezesem Stowarzyszenia Multi Art. w Kaliszu. Wykształcenie muzyczne zdobyła w Państwowej Szkole Muzycznej w Kaliszu, w Poznańskiej Szkole Talentów i w Akademii Muzycznej w Poznaniu, a także w Hochschule für Musik und Theater w Rostocku. Uczestniczyła tez w kursach mistrzowskich u tak znanych profesorów jak Andrzej Jasiński, Miłosz Magin, Paul Badura-Skoda, Lazar Berman, Rudolf Buchbinder i in. Otrzymała szereg stypendiów: Marszałka Województwa Wielkopolskiego, ministra kultury Landu Meklemburgia Stiftung für Internationale Meisterkurse für Musik Zürich, Stowarzyszenia Naukowo-Kulturalnego w Europie Środkowej, Rotary Deutschland, Inner Wheel Club Berlin, Yehudi Menuhin Live Music Now. Spośród licznych nagród trzeba wymienić: II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie "Verfemte Musik" w Szwerinie (2006), I nagrodę za projekt "Dobranoc-Gute Nachtgeschichten" w Rostocku, aż pięciokrotnie nagrodę prezydenta Kalisza (w latach 1999-2009). Od roku 2000 uczestniczy w projekcie "Verfemte Musik" nakierowanym na odnajdywania i wykonywania dzieł muzycznych z czasów II wojny swiatowej oraz kultywowania pamięci o ich kompozytorach (Czechy, Niemcy, Izrael). W ramach "Roku Polsko-Niemieckiego 2005/2006" zorganizowała w Niemczech cykl koncertów młodych polskich niemieckich artystów "Grajmy razem". Organizuje w Kaliszu koncerty charytatywne i międzynarodowe projekty artystyczne. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
EVGENI BOZHANOV Bułgarski pianista, zdobywca II nagrody w prestiżowym Międzynarodowym Konkursie Królowej Elżbiety (Belgia, 2010) oraz IV nagrody XVI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie (2010), a wcześniej (2008) zdobył I nagrodę na Konkursie Alessandro Cassagrande (Terni/Włochy) i II nagrody (pierwszej nie przyznano) na Międzynarodowym Pianistycznym Konkursie im. wiatosława Richtera w Moskwie. W 2009 r. był finalistą Konkursu Van Cliburna (Fort Worth/Texas), gdzie otrzymał nagrodę w kategorii "chamber music" za interpretację Kwintetu smyczkowego f moll C. Francka, wykonanego ze słynnym Takacs Quartett. Urodził się w 1984 roku w Rousse w Bułgarii, gdzie rozpoczął występy z orkiestrą w wieku lat 12. Był uczniem Borisa Blocha w Folkwang-Hohschule für Musik w Essen (Niemcy), następnie studiował u Georga Friedricha Schencka w Robert Schumann Musikhochschule w Dusseldorfie. W licznych konkursach pianistycznych uczestniczył już od 1996 roku. Brał też udział w Ravinia Festival (Chicago), w Międzynarodowym Festiwalu "Chopin i jego Europa", a także w Festiwalu Muzyki Kameralnej w Trieście. Interpretacje Bozhanova wywołują entuzjastyczne reakcje publiczności i krytyków. Do faworytów publiczności należał także podczas ostatniego Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina, choć jury nie przyznało mu głównej nagrody. Podkreśla się niezwykłe umiejętności techniczne i wybitną muzyczna ekspresję pianisty. Porównuje się go do Lipattiego, Horowitza, Michelangellego; zalicza do generacji Friedmana. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
ANNA FEDOROVA Należy do czołowych pianistek młodego pokolenia. Urodziła się w roku 1990 w Kijowie, w rodzinie o muzycznych tradycjach i już od wczesnych lat gry na fortepianie zauważono u niej niebywałą dojrzałość muzyczną i możliwości techniczne. Rozpoczęła karierę muzyczna jeszcze jako nastoletnie dziecko zachwycając wielu słuchaczy swoją głębią muzyczną i ekspresją wykonawczą, którą krytycy określali jako "słodką skromność i dziką ekspresję uwodzącą publiczność". Droga kariery muzycznej zaprowadziła ją do czołowych sal koncertowych Europy, Azji i obu Ameryk, m.in. do amsterdamskiego Concertgebouw, meksykańskiej Palacio de Bella Artes, Teatro Colon w Buenos Aires, Tonhalle w Zurychu, Filharmonii Narodowej i Opery Narodowej w Warszawie, tokijskiej Bunka Kaikan. Uczestniczyła w wielu prestiżowych festiwalach, jak np. International Keyboard Festival w Nowym Jorku, Festiwal im. A. Rubinsteina w Łodzi, Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny w Trieście czy też Orpheum w Zurychu. W marcu 2009 roku Anna zaprezentowała w Concertgebouw z Holenderską Orkiestrą Symfoniczną pod batutą Martina Pantelejewa premierowe wykonanie tzw. V koncertu fortepianowego Beethovena (aranż jego II symfonii dokonany przez Warneberga). Koncert był wielkim sukcesem i udało się powtórzyć to wykonanie w Meksyku z Orkiestrą OFUNAM pod dyrekcją Aluna Francisa, a następnie w Argentynie z Orkiestrą OFBA Alejo Pereza. Jej ostatnie tournee zagraniczne odbyły się z udziałem Orkiestry Filharmonii Buenos Aires, Orkiestry Kameralnej z Lozanny, Filharmonii Narodów Justusa Franza, z orkiestrami OFUNAM i Orquesta Sinfonica Nacional z Meksyku, Jalapa Symphony Orchestra, Słowacka Sinfoniettą, Narodowa Orkiestrą Symfoniczną Ukrainy, czy chociażby z naszą Orkiestrą Filharmonii Szczecińskiej.Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
CLAIRE HUANGCI Urodzona w Rochester w Nowym Jorku dwudziestoletnia pianistka zadziwia wszystkich, którzy słuchają jej koncertów. Pochodząca z rodziny naukowców, jako prezent z okazji 6. urodzin otrzymała fortepian. Po oswojeniu się z instrumentem w wieku siedmiu lat zaczęła pobierać lekcje pod okiem profesjonalistów. Niedługo potem wystąpiła w wiadomościach FOX jako cudowne dziecko posiadające "umiejętności profesjonalnego pianisty". Podczas studiów była nagradzana licznymi stypendiami oraz zwyciężyła w wielu konkursach, wliczając w to Grand Prix na wiatowym Konkursie Pianistycznym w 1999 roku. Następstwem tego był występ na koncercie wraz z Word Festival Orchestra w Cincinnati Ohio oraz na koncercie zwycięzców w Karnegie Hall. Kontynuując studia w Curtis Instytute of Music wygrała Philadelphia Orchestra Competition oraz wystąpiła wraz z Philadelphia Orchestra po batutą Wolfganga Sawallischa, jedną z kilkudziesięciu orkiestr, z którymi miała okazję wystąpić. W kwietniu 2006 roku otrzymała pierwszą nagrodę na 57. Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Kościuszki w Nowym Jorku. Występowała z wieloma recitalami i koncertami w Stanach Zjednoczonych. W 206 roku zaprezentowała się japońskiej publiczności podczas Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Hamamatsu, na którym otrzymała Dyplom Zasłużonych i zdobyła uznanie publiczności. Sezon 2007 był kamieniem milowym w karierze Claire Huangci. Po raz pierwszy wystąpiła solowo: w Monachium (Herkulessaal), Frankfurcie, Lipsku (Gewandhaus) oraz w Paryżu (Salle Cortot). Zadebiutowała również z Chińską Orkiestrą Filharmoniczną. W kwietniu koncertowała w Szwajcarii oraz Niemczech wykonując II Koncert fortepianowy Prokofiewa wraz z Filharmonią Südwestdeutsche. Obecnie kontynuuje swoja edukację w Niemczech w Hanower Hohschule für Musik w klasie prof. Arie Verdi i Karl-Heinz Kamerling. Sezon 2008-2009 przyniósł wiele występów solowych i koncertów na festiwalach w Europie, Afryce i Ameryce, m.in. w Vienna Konzerthaus, Mozartem Salzburg, Karnegie Hall, Kimmel Center, Festiwale w Aspen, Dusznikach-Zdroju, Kissinger Klakier Olympiade i Jokohama Music Festival. Po kolejnym znakomitym debiucie na Schwetzinger Festspiele w 2009 roku, wystąpiła w koncercie otwierającym Kissinger Sommer. Sezon 2009-2010 otworzyła wykonując Koncert fortepianowy a-moll Griega wraz z Wielką Orkiestrą Symfoniczną im. Piotra Czajkowskiego z Moskwy pod batutą Vladimira Fedosseyeva. W dalszej części sezonu koncertowała w Europie, w Stanach Zjednoczonych oraz w Azji włączając w to tournée po Chinach wraz z Radio-Sinfonieorchester Stuttgart prowadzona przez Sir Rogera Norringtona, podczas którego wystapiła na otwarciu Expo 2010 w Szanghaju wykonując III Koncert fortepianowy Prokofiewa. W październiku 2009 wygrała Międzynarodowy Konkurs Chopinowski w Darmstadt, a niespełna rok później w marcu 2010 roku otrzymała pierwsza nagrodę na Narodowym Chopinowskim Konkursie Pianistycznym w Stanach Zjednoczonych za wybitną interpretację utworów Chopina. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
EWA IŻYKOWSKA Śpiewaczka (sopran), aktorka, urodzona w Olsztynie. W roku 1974 ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II st. w Kaliszu równolegle na wydziałach fortepianu oraz śpiewu solowego. Następnie ukończyła Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie, gdzie studiowała śpiew solowy, oraz Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Jako śpiewaczka pracowała pod kierunkiem prof. Lidii Małachowicz, prof. Kazimiery Goławskiej, prof. Ewy Wdowickiej. Kontynuowała swoje studia w Accademia Chigiana, w Sienie, (Włochy) pod kierunkiem Giorgio Favaretto, oraz Ettore Campogagliani. Następnie studiowała w mediolańskiej La Scali pod kierunkiem Gulietty Simionato, Eduardo Muellera, oraz Antonio Tonini. Jako stypendystka rządu niemieckiego uczestniczyła w kursach wybitnej sopranistki wagnerowskiej Birgitt Nilson. W 1981 r. zadebiutowała na scenie La Scali w tytułowej roli w operze Rita Donizettiego. W tym okresie po wygranym konkursie wzięła udział we włoskim letnim staggione w mieście Alessandria, gdzie wykonywała partię Fiordiligi w operze Cosi fan tutte Mozarta, pod batutą Eduardo Mullera, z Mauro Trombetta, w roli Don Alfonso. Jest laureatką szeregu krajowych i międzynarodowych konkursów jak: Ogólnopolski Konkurs Muzyki K. Szymanowskiego, Belvedere we Wiedniu, czy Mozart Competition w Alessandri (Włochy). W Polsce zadebiutowała w 1979 r. partią Fiordiligi w operze Cosi fan tutte Mozarta w Teatrze Muzycznym w Słupsku pod dyr. Grzegorza Nowaka, w reżyserii reż. Ryszarda Peryta. W 1981 r. wzięła udział w prawykonaniu opery Zbigniewa Rudzińskiego Manekiny w Operze Wrocławskiej pod dyr. Roberta Satanowskiego, w reż. Marka Weiss-Grzesińskiego. Od 1982 r. związała się z Teatrem Wielkim w Poznaniu. Stworzyła kreację Violetty - w Traviacie Verdiego, Rozalindy - w Zemście nietoperza J. Straussa, Blondy - w Uprowadzeniu z Seraju Mozarta, Michaeli - w Carmen Bizeta, Liu - w Turandot Pucciniego, Lisy - w Krainie Uśmiechu Lehara, Arseny - w Baronie cygańskim J. Straussa, Musette i Mimi - w Cyganerii Pucciniego, czy Chodel - w Skrzypku na dachu. Otrzymała nagrodę miasta Poznania dla Młodych Twórców Sztuki w tym samym roku co Jan A. P. Kaczmarek, z którym w tym okresie nagrała płytę Kometa Halleya. W 1986 r. zadebiutowała na scenie wiedeńskiej Kammeroper rolą Neddy w Pajacach Leoncavalla, w reżyserii Georga Tabori. Przedstawienie to zostało uznane przez krytykę wiedeńską za przedstawienie roku 1986. Następne role w wiedeńskiej Kammeroper to Hrabina - w Weselu Figara Mozarta, Dorlisca - w operze Rossiniego Torvaldo e Dorlisca, oraz Violetta w Traviatcie Verdiego. W latach 1987-1991 była solistką opery w Luzernie w Szwajcarii. Na deskach tej opery śpiewała takie partie jak Hrabina - w Weselu Figara Mozarta, Poppea - w Koronacji Poppei Monteverdiego z tenorem Ramonem Vargas w parii Nerona, Adriany w operze Adriana Lecouvreur F. Cilei, pod dyrekcją M. Viottiego, Tatiany - w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Blanche - w Dialogach Karmelitanek Poulenca, Saffi - w Baronie cygańskim J. Straussa oraz Hanny Glawari - w Wesołej wdówce Lehara, Venus w Orfeuszu w piekle Offenbacha, Safi w Baronie cygańskim Straussa. W roku 1991 rozpoczęła ponownie współpracę z Teatrem Wielkim w Poznaniu jak również z Teatrem Wielkim w Warszawie, Operą Wrocławską i Operą Krakowską, gdzie zaśpiewała partie w operach R. Straussa: Salome - w operze Salome, Marszałkowa - w Kawalerze Srebrnej Róży; w operach Pendereckiego: Benigna - w Czarnej Masce, Ewa - w Raju utraconym, Matka Joanna od Aniołów - w Diabłach z Loudaine. Pojawiła się również jako Ligia - w Quo vadis Nowowiejskiego, Fedora - w operze Fedora Giordaniego, Tosca w operze Tosca Pucciniego, Tatiana, w operze Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego, Mimi oraz Musette w operze Cyganeria Pucciniego, Flora - w operze Chopin G. Orefice, Galina - w operze Galina M. Landowskiego i Rachela - w operze Żydówka, Halevego. W tym też okresie Ewa Iżykowska stała się odtwórczynią monumentalnych form oratoryjno-kantatowych jak: Requiem Verdiego, II Symfonia Mahlera , VIII Symfonia Mahlera - partia I, II i III sopranu, Cztery ostatnie pieśni, R. Straussa, III Symfonia H. M. Góreckiego, Te Deum, Dies Irae, Jutrznia, Siedem bram Jerozolimy - K. Pendereckiego, Stabat Mater oraz Rapsod Stanisława Moryto, IX Symfonia oraz Missa Solemnis - Beethovena, XIV Symfonia - Szostakowicza. Swoje zainteresowania skłania również ku kameralistyce i tak w latach 2000-2002 odbyła światowe tournée z recitalami Chopin, Paderewski - pieśni, oraz Od baroku do jazzu. W roku 2000-2001 wzięła udział w realizacji opery Manekiny Z. Rudzińskiego w Teatrze Wielkim w Warszawie. W roku 2005 wystąpiła jako Tosca w operze Tosca w Korei Południowej. Współpracowała ze znakomitymi pianistami, jak Giorgio Favaretto, Ettore Campogliani, Vincenco Scalera, Caroll Hague, Krzysztof Jabłoński, Janusz Olejniczak, Marek Drewnowski, Andrzej Tatarski, Szymon Kowalczyk, Marek Mizera, Jerzy Maciejewski. Pracowała również z wybitnymi dyrygentami, jak J. Gielen, Marcello Viotti, Eduardo Mueller, Gabriel Chmura, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Jose Florencio Maria Junior, Andrej Borejko, Jacek Kasprzyk, Antoni Witt, Jacek Błaszczyk, Karol Stryja, P. Romansky, Oliver Quendet, i inni. Występowała na scenach operowych i koncertowych takich jak La Scala, Carnegie Hall, Musikferrein, na wszytkich scenach koncertowych i operowych w Polsce. Występowała z tak wybitnymi artystami jak Ramon Vargas, Mauro Trombetta, Reinhardt Brussman, Louis Gentile, John Gray, Florian Pray, Ivonne Nef, Jadwiga Rappe, Urszula Krygier, Jerzy Knetig, Ryszard Cieśla, Adam Kruszewski, Piotr Kusiewicz, Włodzimierz Zalewski, Izabela Kłosińska. Przez szereg lat uczestniczyła w prawykonaniach i wykonaniach utworów kompozytorów współczesnych takich jak Henryk Mikołaj Górecki, Krzysztof Penderecki, Ottavio Vasquez, Stanisław Moryto, Zbigniew Rudziński, Jan A. P. Kaczmarek. Dokonała szeregu nagrań dla Polskiego Radia, Rado Vaticano, Radia Swiss Romande (Il Signor Brushino Rossiniego, dyr. Marcello Viotti), radia i telewizji rosyjskiej (Jutrznia Pendereckiego) oraz telewizji: filipińskiej, brazylijskiej, koreańskiej, jak również dla telewizji włoskiej RAI (Cosi fan tutte Mozarta), oraz telewizji austriackiej ORF (Dies Ire Pendereckiego, dyr. J. Gielen oraz Pajce Leoncavalla, reż. Georg Tabori), jak również szwajcarskiego festiwalu Musique et Amitie (XIV Symfonia Szostakowicza, Dover Beach Barbera). Niektóre nagrania zyskują wielką popularność, jak np. opublikowana na YouTube jedna z arii barokowych - Ave Maria Cacciniego, osiągnęła już prawie pół miliona wejść. Ewa Iżykowska brała udział w światowych transmisjach radiowych: Diabły z Loudaine oraz Czarna Maska Pendereckiego, II Symfonia oraz VIII Symfonia Mahlera. Poświęca się również dydaktyce związnej z wokalistyką. W latach 2000- 2004 pracowała na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, oraz w Zespole Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, gdzie była założycielem wydziału wokalnego i dochowała się wspaniałych absolwentów i laureatów konkursów, jak Łucja Szablewska, Ewa Kotarska, Mira Florczak, Małgorzta Szymańska, czy Szymon Komasa. W roku 2002 Ewa Iżykowska zrobiła przewód artystyczny I stopnia, a w roku 2006 habilitację. Od roku 2003 wykłada na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. A w roku 2012 w wyniku wyborów powierzono jej funkcje prorektora. W latach 2003-2007 prowadziła zajęcia w Korei Południowej, w Keimyung F. Chopin Academy of Music, gdzie pełni również funkcje wicedyrektora do dzisiaj. Od roku 2000 regularnie prowadzi letnie kursy wokalne na terenie kraju, jak również Masterclass w USA, Włoszech, Korei oraz Austrii. Współpracuje z licznymi teatrami w Polsce, przygotowując spektakle muzyczne, np. Sługa dwóch panów w teatrach w Warszawie, Rzeszowie, Koszalinie, Płocku, czy przedstawienie Akompaniator w Teatrze Syrena w Warszawie, musical Fame w teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Od roku 2008 współpracuje z Teatrem Muzycznym Roma, gdzie sprawuje opiekę wokalną oraz przygotowuje partie z solistami w takich spaktaklach jak Upiór w operze, Nędznicy. W roku 2003 została wykładowcą w Polskiej Akademii Nauk, gdzie do dzisiaj prowadzi regularne zajęcia z retoryki. Na Wydziale Wokalnym Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina dochowała się laureatów konkursów wokalnych, którymi są Małgorzata Trojanowska, Piotr Halicki, Song Je Young. Oprócz dydaktyki wokalnej zajmuje się także reżyserią. W 2010 przedstawiła spektakl Śpiewniki domowe Moniuszki, a w 2011 spektakl Musicale Musicale. Ewa Iżykowska ciągle koncertuje. Ostatnio wystąpila z recitalem w Accademia di Santa Cecylia w Rzymie. W roku 2010 wystąpiła w Paryżu z recitalem Pieśni Chopina, który po raz pierwszy w historii został zarejestrowany na płytę Blu-ray. W roku 2011 wystąpiła w Watykanie na placu św. Piotra w czasie beatyfikacji Jana Pawła II. Włada biegle 5 językami: włoskim, rosyjskim, niemieckim, angielskim i francuskim. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
BARTOSZ KOKOSZA Urodził się w 1980 roku w Poznaniu. Tam też ukończył Państwowe Liceum Muzyczne im. M. Karłowicza w klasie wiolonczeli mgr. Piotra Czajki, studia w Akademii Muzycznej im I. J. Paderewskiego pod kierunkiem prof. Stanisława Pokorskiego, a studia podyplomowe w zakresie gry na wiolonczeli barokowej w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, pod kierunkiem mgr. Jarosława Thiela. Od roku 2012 ma rozpocząć studia podyplomowe w Uniwersytecie Muzycznym w Genewie, w klasie wiolonczeli barokowej prof. Bruna Cocset. Koncertuje w kraju i za granicą, skupiając swoją działalność na historycznych praktykach wykonawczych. Współpracując z wszystkimi najważniejszymi polskimi zespołami muzyki dawnej, doskonali umiejętności, szczególnie w zakresie prowadzenia grupy continuo. Występuje regularnie jako solista i kameralista. Jest współzałożycielem i wiolonczelistą kwartetu smyczkowego Musicarius. Gra na instrumentach zbudowanych przez Krzysztofa Krupę w latach 2004 i 2008. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
TOMASZ KRZYSICA Absolwent gdańskiej Akademii Muzycznej. Jako student uczestniczył w krajowych i zagranicznych kursach mistrzowskich, m.in. u Fedory Barbieri, Rolanda Paneraia, Siegfrieda Lorentza i Ryszarda Karczykowskiego. Laureat Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (III nagroda i Nagroda Specjalna, 1999), Międzynarodowego Konkursu Głosów Operowych "Rosetum" w Mediolanie (I nagroda, 2001) i Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie (II nagroda i Nagrody Specjalne, 2001). Otrzymał "Premio Basiola" - nagrodę włoskiej krytyki muzycznej dla najciekawszej osobowości artystycznej włoskich konkursów wokalnych w 2001 roku. Debiutował partią Lenskiego w Eugeniuszu Onieginie w Operze Bałtyckiej, a w 2000 roku związał się kontraktem z Warszawską Operą Kameralną, gdzie śpiewa m.in.: Tamina w Czarodziejskim flecie, Ferranda w Cosi fan tutte, Ottavia w Don Giovannim W.A. Mozarta (tournée tego zespołu po Szwajcarii, Holandii, Niemczech, Hiszpanii a także w 2004 i 2006, 2008 i 2010 w Japonii), Lenskiego w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego i Nemorina w Napoju miłosnym G. Donizettiego. W 2001 roku został zaproszony do udziału w premierze Otella Verdiego (Cassio) na scenie Opery w Tuluzie. W Teatrze Wielkim w Warszawie zaśpiewał partię Pruniera w La rondine Pucciniego (czerwiec 2003), a w czerwcu 2004 r. wykonał partię Narrabotha w Salome Straussa otrzymując entuzjastyczne recenzje. Wiele z wykonań artysty było zarejestrowane przez Polskie Radio i wydawnictwa fonograficzne a płyta "Musica Sacromontana" z Mszą M. Koperskiego była nominowana do nagrody "Fryderyka" 2010.Artysta posiada także szeroki repertuar oratoryjno-kantatowy, wykonując m.in. utwory Bacha, Mozarta i innych kompozytorów. Mszę In tempore belli Haydna śpiewał w paryskim Théatre des Champs-Elysées i podczas Festiwalu w Nantes z towarzyszeniem Francuskiej Orkiestry Narodowej pod batutą Charlesa Dutoit, Requiem Mozarta - na Festiwalu w Saint-Denis z Filharmonikami Francuskimi pod dyrekcją Kurta Mazura. Artysta brał udział w prawykonaniu światowym Magnificat W. Kilara a także w serii koncertów z Missa pro pace. Tomasz Krzysica występuje regularnie w ramach najsłynniejszych polskich festiwali muzycznych jak "Wratislavia Cantans", "Festiwal Mozartowski", "Muzyczna Praga" współpracując z plejadą najwybitniejszych dyrygentów : A. Witem, K.Kordem, J.Katlewiczem, J. Maksymiukiem, T. Bugajem, Jose Maria Florencio, J. Kaspszykiem, W. Rajskim, T. Wojciechowskim i śpiewaków: K. Ricciarelli, D. Hvorostowskim, C. Gallardo-Domas,V. Galouzinem, U. Kryger, A. Kruszewskim, I. Kłosińską, I. Hossą. Występy T. Krzysicy mają bardzo dobre recenzje w prasie polskiej i zagranicznej, podkreślającej jego talent, barwe głosu, zalety wykonania - w tym umiejętność śpiewania piano, prowadzenie frazy oraz... wdzięk, elegancję gestu i ruchu. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
JOANNA MARCINKOWSKA Pianistka, ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Paderewskiego w Poznaniu, w klasie prof. Waldemara Andrzejewskiego. Została potem jego asystentką, w roku 2006 uzyskała doktorat i stanowisko adiunkta w Katedrze Fortepianu macierzystej uczelni. Występowała z recitalami w Polsce i wielu krajach Europy oraz USA i w Chinach. Jako solistka w koncertach symfonicznych spotykała się z wybitnymi dyrygentami, jak: Tadeusz Strugała, Jerzy Salwarowski, Marek Pijarowski, Grzegorz Nowak, Ruben Silva, Bohdan Jarmołowicz, Jan Miłosz Zarzycki, Ian Hobson, Helmut Froschauer, Gert Sell, Vladimir Kiradjiev. Współpracowała z tak znakomitymi zespołami jak m. in. "Amadeus" pod dyr. Agnieszki Duczmal czy "Concerto Avenna" pod dyr. Andrzeja Mysińskiego. Koncertowała jako kameralistka ze Stanisławem Firlejem, Michałem Grabarczykiem, Bartoszem Bryłą, Agatą Szymczewską, Michałem Bryłą, Marcelim Markowskim. Jest laureatką aż 21 międzynarodowych konkursów i festiwali, w tym: Artur Rubinstein in memoriam - I nagroda (1996), Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku - główna nagroda (1996). Słuchano jej podczas Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach-Zdroju (1997, 2000) i podczas Międzynarodowego Festiwalu "Chopin w barwach jesieni" w Antoninie (1996). Występowała w Wiedniu, Salzburgu w Mozarteum-Saal, w Gaming, w Hanowerze, podczas "Piano Passion" w Saint Etienne, z recitalami utworów Karola Szymanowskiego na festiwalach w Sofii i Płowdiw. Uczestniczyła w licznych festiwalach krajowych. Była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Marszałka Województwa Wielkopolskiego, Miasta Poznania. Zdobyła stypendium Japońskiej Fundacji Muzycznej J.E.S.C. Została uhonorowana Medalem Młodej Sztuki (Poznań) i Medalem Młodego Pozytywisty im. Hipolita Cegielskiego. Nagrała utwory W. A. Mozarta, J. Haydna, R. Schumanna, F. Chopina, C. Debussy'ego, K. Szymanowskiego, P. Czajkowskiego. W roku 2009 poprowadziła mistrzowski kurs pianistyczny w Pekinie. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
MAREK MIZERA Urodzony w Bielsku-Białej, tam też ukończył Liceum Muzyczne w klasie fortepianu Marii Kubicy-Skarbowskiej. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, w klasie fortepianu prof. Kazimierza Gierżoda. Po ukończeniu studiów rozpoczyna działalność pedagogiczną i koncertową zarówno w kraju, jak i za granicą. Występował w takich krajach jak: Czechy, Słowacja, Bułgaria, Niemcy, Wielka Brytania, Szwecja, Finlandia, Włochy, Austria, Rosja, Ukraina, Szwajcaria, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Arabia Saudyjska, Chiny, Kanada, Angola, Kuba. Współpracował z wybitnymi pedagogami w kraju i za granicą: Józefem Stomplem, Jerzym Godziszewskim, Lazarem Bermanem, Peterem Feuchtwangerem. Ma w swoim dorobku szereg płyt nagranych dla firmy Dux. Jako pedagog związany jest z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie pracuje na stanowisku profesora. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
HEGHINE MKRTCHYAN Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła w Erewanie. Jako dziecko uczestniczyła już w krajowych konkursach muzycznych, a w wieku 14 lat występowała z orkiestrą symfoniczną Armenii. Nauke kontynuowała w szkole muzycznej im. P. Czajkowskiego, potem w Konserwatorium im. Komitasa w Erewanie pod kierunkiem Jeana Ter-Merquiana - ucznia Dawida Ojstracha. Studia muzyczne ukończyła w roku 1980. W latach 1977-1994 grała w Zespole Skrzypcowym Radia i Telewizji w Erewanie i orkiestrze kameralnej przy Konserwatorium w Erewanie, gdzie podjęła pracę ze studentami. Od roku 1994 gra w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Kaliskiej, dochodząc do stanowiska koncertmistrza oraz w Orkiestrze Kameralnej Filharmonii Kaliskiej. W Kaliszu podjęła też pracę pedagogiczną w Państwowej Szkole Muzycznej im. Melcera. Występuje w orkiestrze symfonicznej, z zespołami kameralnymi, często także jako solistka. Ukończyła kurs dyrygencki. Założyła Kwartet "Egine", który od 1996 roku występuje w Polsce i w Niemczech, nagrywa płyty, a na swoje 10-lecie otrzymała nagrodę prezydenta Miasta Kalisza. Pisze też opracowania dla tego kwartetu. Współpracowała z teatrem im. Bogusławskiego w Kaliszu, Biurem Wystaw Artystycznych w Kaliszu oraz Ostrowska Orkiestrą Koncertową. Skrzypaczka otrzymuje liczne dowody uznania za swą działalność artystyczną i organizatorską, m. in. pięciokrotnie już nagrody prezydenta Miasta Kalisza, dyplom I Międzynarodowego Festiwalu Ormian w Erewanie, list gratulacyjny od ambasady Armenii, odznaczenie "Za zasługi dla Województwa Wielkopolskiego" (2006). W roku 2008 miała koncert jubileuszowy z okazji 30 lat pracy artystycznej. artystycznej Chopina. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
|
MODERN QUARTETT 33 Kwartet Modern Quartett 33 ma nietypowy skład: flet, skrzypce, wiolonczela, fortepian. Powstał z inicjatywy pianistki Mileny Antoniewicz, która zaprosiła do współpracy wiolonczelistę Bartosza Kokoszę (grała z nim w trio fortepianowym już podczas studiów), flecistkę Ewę Murawską (z nią z kolei grała w Trio Cantabile) oraz skrzypaczkę Heghine Mkhrtchyan (współdziałała z nią w dziedzinie pedagogiczno-muzycznej). Ostatnio (2012) kwartet dokonał polskiego prawykonania Divertimento Szymona Laksa w Kaliszu, podczas Salonu Artystycznego Henryka Melcera, a następnie nagrał ten utwór dla firmy Recart. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
EWA MURAWSKA Flecistka, koncertująca solistka i kameralistka, a także wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu, oraz w Akademii Sztuki w Szczecinie. W roku 1998 ukończyła z wyróżnieniem Państwowe Liceum Muzyczne im. M. Karłowicza w Poznaniu w klasie fletu mgr Doroty Karaniewicz-Biedny. W roku 2003 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie fletu prof. A. Łęgowskiego (2003), a roku 2005 z pierwszą nagrodą (Premier Prix) dwuletnie studia podyplomowe w klasie fletu prof. Patricka Gallois w Paryżu. Była także studentką Pierre-Yves Artaud (Paryż), Henrika Svitzera (Odense), Rien de Reede (Siena), Eberharda Grünenthala (Berlin). Poza studiami brała udział w licznych kursach fletowych (M. Piccinini, P. Bernold, P.L. Graf, J. Balint, Ch. Rayneau, B. Boyd, B. Świątek-Żelazny, E. Dastych-Szwarc, J. Mrozik), uzyskała także wiele prestiżowych stypendiów. Jest laureatką międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. III nagroda na X Międzynarodowym Konkursie Fletowym im. F. Kuhlaua w Uelzen (Niemcy, 2003) oraz I nagroda "Premier Prix l'Unanimite" na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Paryżu (2005). W 2009 roku wygrała konkurs o nazwie '100 Young Creative European Talents' organizowany przez Komitet Regionów w Brukseli. Od roku 2006 ma tytuł doktora sztuki. Jest autorką licznych publikacji w ogólnopolskich czasopismach muzycznych. Koncertuje i uczy w Polsce i za granicą. Nagrała 6 albumów płytowych, we współpracy m.in. z flecistami Pierre-Yves Artaud oraz Áshildur Haraldsdóttir. Współpracowała z orkiestrami: Filharmonii Poznańskiej oraz Sinfonietta Polonia. Jest koordynatorem licznych międzynarodowych projektów, w tym "Międzynarodowego Festiwalu Fletowego" w Poznaniu. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
KOTARO NAGANO Urodził się 29.10.1988 w Tokio. Ukończył Średnią Szkołę Muzyki i Sztuk Pięknych w Tokio. Obecnie studiuje pianistykę w Kanadzie (Montreal) pod kierunkiem Dang Thai-Sona oraz w Japonii (Osaka) u Claudio Soaresa. Jest laureatem wielu konkursów pianistycznych, m.in.: 2008 - I nagroda i Nagroda Specjalna na XII Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Taipei (Tajwan) 2010: I nagroda na Konkursie Pianistycznym w Tokio; 2010 - Dyplom Honorowy na XVI Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie; 2011 - II nagroda i Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie Nokturnu Fryderyka Chopina na II Międzynarodowym Konkursie "Halina Czerny-Stefańska in memoriam" w Poznaniu. W 2010 roku, jako wybitnie utalentowany młody artysta otrzymał tytuł "Artist for Chanel Pygmalion Days". Kotaro Nagano koncertuje w Japonii, Kanadzie, Francji, na Tajwanie, w Polsce. Jego festiwalowe koncerty w Ostrowie Wielkopolskim i w Antoninie są realizacją Nagrody Specjalnej na Konkursie "Halina Czerny-Stefańska in memoriam" Poznań'2012, przyznanej przez Międzynarodowy Festiwal "Chopin w barwach jesieni" w Antoninie. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
DANIEL OLBRYCHSKI Już za życia stał się legendą. Bohater prawie 200 filmów, zrealizowanych we wszystkich częściach świata, "acteur fetiche de Wajda", jak mawiają o nim Francuzi, jeden z pięciu największych w tym zawodzie na świecie, jak twierdzi Claude Lelouch. Sportowiec, którego umiejętności w kilku dziedzinach graniczą z zawodowymi (jazda konna, boks). Ukochany aktor filmowych kaskaderów, mimo że nigdy go nie dublowali. Działacz opozycyjnego podziemia w Polsce w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Autorytet intelektualny, felietonista i autor kilku książek. Człowiek, do którego jego wielbiciele uśmiechają się serdecznie pozdrawiając go na ulicach Warszawy, Paryża czy Moskwy, a on tę serdeczność odwzajemnia. Idol kilku pokoleń sympatyków kina. Zadebiutował w 1961 roku, już w trzeciej klasie liceum w Telewizyjnym Studiu Poetyckim prowadzonym przez reżysera Andrzeja Konica. W 1963 roku zagrał w filmie fabularnym "Ranny w lesie" w reżyserii Janusza Nasfetera. Na pierwszym roku studiów w PWST Andrzej Wajda zaangażował go do roli Rafała Olbromskiego w ekranizacji "Popiołów". Ta rola otworzyła mu drogę do kariery. Po premierze Stanisław Dygat napisał: "Pojawił się w naszej sztuce ktoś ważny. Pojawił się chłopiec obdarzony absolutnym słuchem filmowym." Opinię tę bardzo szybko podzielili inni reżyserzy i Daniel Olbrychski stał się najbardziej wziętym aktorem młodego pokolenia. Zaczął pojawiać się na ekranie u Morgensterna, Zanussiego, Kutza, wielokrotnie u Hoffmana i innych. Największe uznanie przyniosły mu jednak kolejne role zagrane w trzynastu, jak dotąd, filmach Andrzeja Wajdy. Na Zachodzie jego nazwisko stało się znane głównie dzięki rolom w "Blaszanym bębenku" Volkera Schlondorfa czy w filmie Claude'a Leloucha "Jedni i drudzy". Zagrał również w oskarowym filmie Richarda Dembo "Przekątna gońca", gdzie partnerował Michelowi Piccoli. W swojej pracy spotkał wiele gwiazd światowego kina. Stawał przed kamerą obok Moniki Vitti, Liv Ulman, Burta Lancastera, Gerarda Depardieu, Andi Mc Dowell, Daniela Day-Lewisa, Jeana Paula Belmondo, Angeliny Jolie. Daniel Olbrychski to nie tylko film. To też teatr. Widzowie do dziś pamiętają jego "Hamleta" w reżyserii Hanuszkiewicza, w Teatrze Narodowym w 1970 roku. Ma na swoim koncie również Makbeta, Otella i Leara. Zagrał wiele wybitnych ról z polskiej klasyki teatralnej. Francuska publiczność podziwiała go jako Retta Buttlera w teatralnej adaptacji "Przeminęło z wiatrem" wystawionej w latach osiemdziesiątych w paryskim teatrze Marigny. Jego talent docenili przywódcy kilku europejskich krajów, Francji, Niemiec, Rosji. W 1999 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej przyznał mu krzyż Polonia Restituta, wcześniej, w 1990 roku, rząd Francji przyznał mu Komandorię Orderu "Des Arts et des Lettres". Wręczając order minister kultury Francji Jack Lang parafrazując zacytował słowa Cypriana Kamila Norwida adresowane przez poetę przed laty do Fryderyka Szopena: "Urodzony w Łowiczu, sercem Polak, talentem świata obywatel." Dobiegając siedemdziesiątki Daniel Olbrychski jest w świetnej zawodowej formie, w pełnym rozkwicie talentu. Nadal z pasją uprawia sport. Trenuje boks, jazdę konną, jazdę rowerem. Często zabiera publicznie głos w sprawach dotyczących bieżących wydarzeń w Polsce. Głośno mówi o swoich politycznych preferencjach, jeśli go coś oburza czy drażni, a drażni go wiele rzeczy, umie spowodować ogólnonarodową dyskusję. Osiągnął sukces. "Daniela należy kochać, bo tak nakazał pan Szekspir i ja tak zdecydowałam." - napisała o nim Zofia Kucówna. Trudno się z nią nie zgodzić. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
ORKIESTRA FILHARMONII POZNAŃSKIEJ im. Tadeusza Szeligowskiego  Orkiestra powstała z inicjatywy Tadeusza Szeligowskiego, poznańskiego kompozytora, pierwszego dyrektora Filharmonii Poznańskiej. Inauguracyjny koncert odbył się 10 listopada 1947 roku pod batutą jej pierwszego dyrygenta, Stanisława Wisłockiego. Orkiestrę prowadzili kolejno: Stanisław Wisłocki, Jerzy Katlewicz, Robert Satanowski, Witold Krzemieński, Zdzisław Szostak, Renard Czajkowski, Wojciech Rajski, Wojciech Michniewski, Andrzej Borejko, Mirosław Jacek Błaszczyk, José Maria Florencio, Grzegorz Nowak. Z zespołem występowali dyrygenci tej miary, co: Hermann Abendroth, Roberto Benzi, Walerian Bierdiajew, Henryk Czyż, János Ferencsik, Zdzisław Górzyński, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Zygmunt Latoszewski, Jerzy Maksymiuk, Witold Rowicki, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Václav Smetáček, Antoni Wit, Bohdan Wodiczko, Carlo Zecchi oraz soliści tej klasy, co: Martha Argerich, Helen Donath, Wojciech Drabowicz, Jean Fournier, Malcolm Frager, Monique Haas, Ida Haendel, Ryszard Karczykowski, Joanna Kozłowska, Gidon Kremer, Witold Małcużyński, Wiesław Ochman, Garrick Ohlsson, Dawid i Igor Ojstrachowie, Ewa Podleś, Maurizio Pollini, Światosław Richter, Mścisław Rostropowicz, Artur Rubinstein, Henryk Szeryng, Stefania Toczyska, Narciso Yepes, Krystian Zimerman. Zespół koncertował w Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechach, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Islandii, Litwie, Luksemburgu, Niemczech, Słowacji, Szwajcarii, Turcji, Włoszech. Orkiestra uczestniczyła również w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych. Od 1952 roku akompaniuje finalistom Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Wielu kompozytorów polskich i zagranicznych powierzyło filharmonikom poznańskim prawykonania swych utworów. Orkiestra Filharmonii Poznańskiej ma w dorobku nagrania z muzyką symfoniczną, operową i baletową dla radia, telewizji oraz na płyty CD (nagrania dla Sony Classical, Polmusic, Wichtel Records, Polskie Nagrania, Muza, Largo Records, Dux, CD Accord). Salą koncertową Filharmonii Poznańskiej jest Aula Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, znana w Europie z doskonałej akustyki i przepięknej architektury w stylu neorenesansowym. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
MAREK PIJAROWSKI Urodził się w 1951 roku we Wrocławiu. Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie dyrygentury Tadeusza Strugały. Swoje umiejętności doskonalił na międzynarodowych kursach mistrzowskich w Weimarze pod kierunkiem nieżyjącego już, znakomitego dyrygenta łotewskiego, Arvida Jansonsa. Od 1974 roku był związany z Filharmonią Wrocławską - początkowo jako asystent dyrygenta, później już jako II dyrygent. W grudniu 1974 roku zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach oraz specjalną nagrodę Orkiestry Filharmonii Śląskiej. Sukces ten przyniósł młodemu dyrygentowi liczne zaproszenia, wśród których szczególne znaczenie miały propozycje występów w Filharmonii Narodowej i z WOSPR-em w Katowicach. W 1977 roku uzyskał stypendium Rządu Austriackiego, co umożliwiło mu wyjazd do Wiednia, gdzie przez 9 miesięcy rozwijał swój dyrygencki talent w słynnej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst pod kierunkiem prof. Carla Österreichera. W tym też czasie zetknął się bezpośrednio ze sztuką takich mistrzów batuty, jak: Karajan, Bernstein, Solti czy Abbado. W roku 1980 Marek Pijarowski został powołany na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Wrocławskiej i jednocześnie przejął obowiązki dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu - obie funkcje pełnił do 2001 roku. W latach 2002 - 2005 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej. Jako I dyrygent związany był także z orkiestrą Filharmonii Krakowskiej. Był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach Zdroju. Od sezonu 2007/2008 sprawuje funkcję dyrygenta - szefa Orkiestry Filharmonii Poznańskiej. Nieprzerwanie od ponad 30 lat artysta prowadzi działalność dyrygencką ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi i radiowymi w Polsce. Wielokrotnie koncertował za granicą, prowadząc polskie orkiestry, m.in.: Orkiestrę Filharmonii Narodowej (była RFN), WOSPR (Hiszpania, Francja), Orkiestrę Sinfonia Varsovia (Hiszpania), Orkiestrę Filharmonii Krakowskiej (Francja). Dyrygował w większości krajów europejskich, a także na Kubie i w USA, Kanadzie, Korei Południowej, Chinach i Meksyku. Współpracuje ściśle z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze oraz Texas Music Festival w Houston (USA). W 1997 roku otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Zajmuje się również pracą dydaktyczną, prowadząc klasę dyrygentury w akademiach muzycznych w Warszawie i we Wrocławiu. Podczas Festiwalu "Chopin w barwach jesieni" dyryguje już po raz trzeci, bowiem w roku 1987 by tu z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Wrocławskiej", a w roku 2008 z Orkiestra Filharmonii Poznańskiej. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
MICHAŁ SZCZEPAŃSKI
 Urodził się w 1974. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w 1980 w POSM I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu u prof. Janiny Butor - pod jej kierunkiem otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Będąc uczniem prof. Butorowej był pięciokrotnie zdobywcą pierwszych nagród na różnych konkursach ogólnopolskich; był wielokrotnym stypendystą różnych fundacji, a także Towarzystwa im. Fryderyka Chopina (1991, 1992, 1993) i Towarzystwa im. F. Liszta we Wrocławiu (1991, 1995, 1997). W 1997 roku ukończył z wyróżnieniem studia pianistyczne w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie prof. Włodzimierza Obidowicza. Doskonalił swe umiejętności na międzynarodowych kursach pianistycznych pracując pod kierunkiem Prof. Wiktor Mierżanowa, prof. Andrzeja Jasińskiego i prof. Ryszarda Baksta. Obecnie jest adiunktem ze stopniem doktora w Katedrze Fortepianu swej macierzystej uczelni. W 1995 r. otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. F. Chopina w Mariańskich Łaźniach (Czechy), w 1999 - wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie im. F. Liszta we Wrocławiu, a w 2000 II nagrodę ex aeguo oraz nagrodę publiczności na Międzynarodowym Konkursie im. Haliny Czerny-Stefańskiej w Aigasawa w Japonii (I nie przyznano); w 2001 roku zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warnie (Bułgaria). Występował na Międzynarodowych Festiwalach Chopinowskich w Dusznikach Zdroju, wziął udział w Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Tygodniu Talentów w Tarnowie, na Internationales Musikfest w Kreuth (Niemcy). Michał Szczepański prowadzi czynne życie artystyczne - występuje w kraju i za granicą; koncertuje w Niemczech, Czechach i we Włoszech oraz w Anglii, Rosji, Finlandii, Szwajcarii i USA; nagrywa dla stacji radiowych i telewizyjnych w Polsce i w Niemczech. Od grudnia 1997 pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa im. Józefa Hofmanna; od jesieni 2002 jest prezesem tej organizacji. Michał Szczepański ma wiele osiągnięć jako nauczyciel: jego uczniowie zdobyli ponad 40 nagród na różnych konkursach pianistycznych - krajowych i międzynarodowych, z czego niemal połowę - pierwszych; prowadzi seminaria i kursy pianistyczne oraz bierze udział w pracach jury oceniających konkursy i przesłuchania pianistów. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
ROBERTO TRAININI Należy do grona najwybitniejszych włoskich wiolonczelistów młodego pokolenia. Urodził się w 1975 roku w Bari we Włoszech, mieszka obecnie w Kopenhadze. Jest członkiem kameralnego zespołu Salzburger Solisten, który występuje na całym świecie.
Po ukończeniu studiów we Włoszech w klasie Vincenzo Caminitiego oraz Pietro Bruno, w 1996 roku przeniósł się do Szwajcarii, gdzie został stypendystą International Menuhin Music Academy oraz członkiem Camerata Lysy. Pobierał nauki w wielu prestiżowych instytucjach, m.in. u Radu Aldulescu (Międzynarodowa Akademia Muzyczna im. Yehudi Menuhina), u Wolfganga Mehlhorna (Hochschule für Music, gdzie obronił doktorat z oceną summa cum laude), u Michela Straussa (w paryskiej CNSMD) i u Stevena Isserlisa (Prussiacove, Anglia). Jest zwycięzcą wielu międzynarodowych konkursów wiolonczelowych: IV nagroda na Międzynarodowym konkursie w Markneukirchen (2001), I nagroda na Konkursie Elise Meyer w Hamburgu (2001), nagroda specjalna na konkursie Arturo Bonucciego w Rzymie (2003), IV miejsce na Konkursie Wiolonczelowym w Belgradzie (2005). Jest zapraszany na festiwale muzyki kameralnej, np. Maulin d'Andé, Mecklenburg-Vorpommern Festtspiele, Schloss Elamu, Salzburg Schlosskonzerte i inne. Artysta ma bogate doświadczenie orkiestrowe. Był pierwszym wiolonczelistą Opery w Lüneburg (Niemcy), w latach 2009-2009 Singapurskiej Orkiestry Symfonicznej, a do 2010 roku Cypryjskiej Orkiestry Symfonicznej. Roberto Trainini jest założycielem "Hamburger Streichsextett" i Anton Rubinstein Piano Trio. Od 2011 roku jest nowym wiolonczelistą "Meininger Trio" w Kolonii. Często współpracuje z rosyjską kompozytorką Sofią Gubaiduliną, wykonując jej utwory (duo na fortepian i wiolonczelę, Sonnengesang na wiolonczelę i orkiestrę) oraz z włoskim kompozytorem i dyrygentem Michelem Santorsolą. Artysta gra na wiolonczeli Alessandra Ciciliattiego z Ferrary. Powrót do listy wykonawców Powrót do programu ramowego |
| ............................................................................................................................................................................................ |
| Strona opracowana przez ClassicWebSite. Kopiowanie zastrzeżone, Polska, Poznań 2007. |